نماز در آئين يهود

در اين باب ابتدا از قرآن به عنوان متّقن ترين منبعي كه خبر از گذشتگان داده است شواهدي را درباره نماز در

شريعت حضرت موسي ـ عليه السلام ـ خواهيم آورد. سپس از مضمون چند روايت از ائمه معصومين ـ عليه

السلام درباره موضوع بحث خواهيم كرد و در پايان هم به مطالبي از كتاب تورات (عهد عتيق) و نويسندگان

و مورّخان صاحب نظر استشهاد مي كنيم.

وقتي حضرت موسي ـ عليه السلام ـ در راه رسالت الهي با همسرش از وطن هجرت نمود و سر به بيابان گذاشت

و در تاريكي و ظلمت شب، به طوفان و باران برخورد كرد و به خاطر سختي ها و مشكلات فراوان دستخوش اضطراب

و ناراحتي گشت، پروردگار مهربان براي آرامش او به او وحي نمود كه «انني انّا اللّه لا اله الاّ انا فاعبدني و اقم

الصلوة لذكري»[1] يعني همانا من اللّه هستم و معبودي جز من نيست، پس مرا عبادت كن و نماز.......